Γερμανία : Ηγεμονική Δύναμη Ή Ιδιοτελές Κράτος (Germany: Hegemonic Power or Selfish State)

Greek Abstract:Η Γερμανία είναι η χώρα που άντλησε τα περισσότερα πλεονεκτήματα τόσο από την εισαγωγή του ευρώ όσο και από την εξέλιξη της οικονομικής κρίσης. Η εισαγωγή του ευρώ την κατέστησε κατά μια έννοια σε γεωοικονομική δύναμη ενώ η οικονομική κρίση σε ηγεμονική. Εύλογα λοιπόν, μια ενδεχόμενη κατάρρευση της ευρωζώνης θα καταστήσει την χώρα πρώτιστο θύμα (Crome: 2012) . Εύλογα λοιπόν, μια ενδεχόμενη κατάρρευση της ευρωζώνης θα καταστήσει την χώρα πρώτιστο θύμα (Crome: 2012) . Εντούτοις η στρατηγική που ακολουθεί σήμερα η Γερμανία εντατικοποιεί τα ρίσκα σε σχέση με την συνοχή της ΕΕ. Ειδικότερα, υπό την ισχυρή πίεση της Γερμανίας επιβλήθηκαν στις νότιες χώρες της Ευρωζώνης δραστικά προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής τα οποία εσωτερικά σε ένα εμφανή κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων και σε μεγάλη ρευστότητα στο πολιτικό τοπίο. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιταλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία οι ισχυρές κυβερνήσεις αποτελούν πλέον ένα ρομαντικό αν και εν μέρει αμφιλεγόμενο παρελθόν. Την ίδια στιγμή διαχέονται παντού οι "αντισυστημικές" ρητορικές και οι αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις βρίσκονται σε ανοδική πορεία. Το μείγμα πολιτικής που επιβάλει στις ημέρες μας η ΟΔΓ δεν μπορεί να ευδοκιμήσει επί μακρόν, διότι αφενός "απαιτείται παροχή μεγαλύτερης ρευστότητας με ποσοτική χαλάρωση και ένα περισσότερο παρεμβατικό μείγμα πολιτικής (που) θα βοηθήσουν την ΕΕ να βγει από την ύφεση" (Λάβδας: 2012). Υπό αυτή την έννοια οι ΗΠΑ του Ομπάμα διαθέτουν μια πιο ορθολογική προσέγγιση των εξελίξεων, θεωρώντας ότι ο πραγματικός κίνδυνος είναι ένα ντόμινο στην παγκόσμια οικονομία (το αποκαλούμενο systemic risk) και όχι η δήθεν χαλάρωση του πλαισίου με αποτέλεσμα μια υποτιθέμενη ανεύθυνη συμπεριφορά (το αποκαλούμενο moral hazard) (Μαλούχος: 2012). Κατά συνέπεια όσο μεγαλύτερη είναι η αμερικανική παρουσία τόσο μεγαλύτερη θα είναι η σχετικοποίηση της (ήπιας) γερμανικής ισχύος. Όσοι επομένως φαντάζονται μια νέα και μακρά περίοδο γερμανικής ηγεμονίας θα πρέπει αφενός να συνυπολογίσουν τον ρόλο των ΗΠΑ και αφετέρου την ιστορική δύναμη που διαθέτει το έθνος κράτος στην ευρωπαϊκή πολιτική και πολιτειακή παράδοση και πόσο εύκολη είναι μια νέα εκτροπή σε μια εθνικιστική Ευρώπη. Σε αυτό το πλαίσιο η Γερμανία μπορεί να διαδραματίσει τον ρόλο μιας ηγεμονικής δύναμης μόνο εάν οι πολιτικές τους ελίτ εμπλουτίσουν την πολιτική τους πέρα από την διάσταση της λιτότητας και με μία διάσταση κοινωνικής αλληλεγγύης και επικουρικότητας