Kontrowersje wokol teoretycznych podstaw nadzoru korporacyjnego

Problem nadzoru korporacyjnego podejmowany jest przez rozne dyscypliny naukowe, a sposob podejscia determinowany jest przez rozumienie natury firmy, jej celow oraz prawa korporacyjnego. Istotnymi czynnikami pobudzajacymi dyskusje nad problemem nadzoru korporacyjnego staly sie rowniez glosne skandale czy kryzysy ekonomiczne. Ostatni kryzys ujawnil rowniez w znacznej mierze kryzys zarzadzania, polegajacy na tym, ze menedzerowie zmuszani do dzialan jako przedstawiciele akcjonariuszy (zgodnie z dominujaca teoria agencji) zaniedbywali interesy innych interesariuszy oraz dlugookresowy rozwoj firm. Generalnie nadzor korporacyjny koncentruje sie na narzedziach ograniczajacych koszty agencji w relacjach miedzy menedzerami i akcjonariuszami, co wiaze sie z ograniczaniem autonomii menedzerow rozumianej w teorii zarzadzania jako kluczowy czynnik rozwoju firmy i w procesie tworzenia wartosci. Dominujaca teoria agencji, gdzie zaklada sie egoizm i dazenie do realizacji wlasnych interesow, jest podstawa modelu dominacji akcjonariuszy. Teoria produkcji zespolowej lezy u podstaw modelu dominacji dyrektorow. Teoria sluzebnosci menedzerow (stewardship theory), w ktorej zaklada sie zbieznosc interesow menedzerow i wlascicieli, moze miec, w zaleznosci od sytuacji, charakter komplementarny badz konkurencyjny wobec teorii agencji. Efektywne wypelnianie roli zarzadzania przez menedzerow wymaga uregulowania ich statusu na gruncie prawa.